در سال 1995 ، حادثه ای که به دلیل شکستن ترموول ها در راکتور کارخانه هسته ای مونجو انجام شد ، منجر به خسارات بسیار جدی به تاسیسات اطراف شد. ترموول واقع در یک خط حامل مایع خنک کننده سدیم در معرض لرزش شدید قرار گرفتند و در نهایت شکسته شدند. در نتیجه 3 تن مایع خنک کننده سدیم از لوله ها بیرون آمد. در هنگام تماس با هوا ، سدیم مایع به طور خودجوش با اکسیژن و رطوبت موجود در هوا واکنش نشان می دهد ، اتاق را با دود سدیم پر می کند و درجه حرارت چند صد درجه سانتیگراد تولید می کند.
گرمای شدید ایجاد شده باعث آسیب دیدن چندین سازه فولادی در اتاق شده است. تحقيقات پس از حادثه به علت خسارت ترموول به عنوان علت اصلي انجام شده و اين تصادف منجر به توسعه كدهاي آزمايش عملكرد (PTC) 19.3 (2010) شد كه توسط سازندگان ترمولا دنبال شود. این کدها حداکثر محدودیت در فرکانس لرزش را برای ترموژل ها اعمال می کنند.
ASME PTC 19.3 TW-2010 به نتایج محاسبه پویا و استاتیک تقسیم شده است. برای رسانه های گازی ، فرکانس حد قبلی ، r max = 0.8 ، از PTC 19.3-1974 ، هنوز هم معتبر است. برای رسانه های مایع ، در بسیاری از برنامه ها ، فرکانس حد جدید تازه معرفی شده r max = 0.4 ، برای تشدید درون خطی قابل استفاده است. ارزیابی نتایج پویا با استفاده از ضریب میرایی NSC انجام می شود. برای رسانه های گازی ، یک مقدار مشخصه NSC> 2.5 است.
مایعات معمولاً NSC <2.5 دارند. اینکه آیا نسبت فرکانس r <0.8 ، همچنین می تواند به عنوان حد ارزیابی با رسانه فرآیند مایع مورد استفاده قرار گیرد ، با بررسی استرسهای مجاز در ماده ترمولاژ با توجه به فشارهای واقعی در رزونانس تعیین می شود. علاوه بر این ، ارزیابی قدرت مواد ترمووئل با توجه به استرس خستگی خمشی در ناحیه بستن گرما انجام می شود. نتایج آنالیز استاتیک طبق ASME PTC 19.3 TW-2010 از حداکثر فشار فرآیند مجاز (وابسته به دمای فرآیند و هندسه ترمولا) و استرس خمش در ناحیه ریشه ترمولا تولید می شود. تنش های خمش ناشی از جریان حادثه در ترمولاژ است و به طول محافظ آداپتور فلنج بستگی دارد.
برای ترموول های ساخته شده ، باید از روش محاسبه Dittrich / Klotter استفاده شود زیرا این ساخت و ساز تحت پوشش ASME PTC 19.3 TW-2010 نیست. اینها با فشارهای مجاز برای ترموول و فاکتورهای ایمنی مقایسه می شود.
تغییر در ساختار ترموول برای عملکرد بهتر :
با بیش از حداکثر فرکانس حد مجاز ، حداکثر r ، برای “درون خط” – یا طنین اصلی ، باید تغییرات ساختاری زیر ایجاد شود:
الف) کوتاه کردن طول
این موثرترین روش (و روش پیشنهادی از ASME PTC 19.3 TW-2010) برای بهبود نسبت فرکانس r است.
ب) افزایش قطر نوک
با افزایش قطر نوک ، fs فرکانس طبیعی کاهش می یابد ، و همچنین نسبت فرکانس r بهینه می شود.
ج) پشتیبانی از طریق لنگر
پشتیبانی از ترمولاژ از طریق لنگر معمولاً توسط ASME PTC 19.3 TW-2010 توصیه نمی شود و خارج از محدوده کد ASME است. در صورت درخواست مشتری می توان از لنگر استفاده کرد ، مطابق با مشخصات دقیق مشتری و اجزای ترمولاژ جانبی فرایند در زیر اتصال لنگر مطابق با طراحی و معیارهای محاسبه ASME PTC 19.3 TW-2010 طراحی می شود ، بدون این که افت کند. در محدوده ASME PTC 19.3 TW-2010. اپراتور مسئولیت پشتیبانی سفت و سخت از لنگر در آداپتور را بر عهده دارد ، این ممکن است به معنی نیاز به پردازش مجدد آداپتور باشد.
