بیشترین خطرات در اب آشامیدنی

بیشترین خطرات در اب آشامیدنی

این نظریات پنج موضوع اصلی کنونی هستند که ایالات متحده آمریکا EPA در

دستور کار خود داده است و عنوان می کند: پیشنهاد قانون سرب و مس (LCR) ،

پرکلرات (perchlorate) ، مواد و پلی فلوئوروکسیل

(per- and polyfluoroalkyl substances (PFAS)) ، لژیونلا (Legionella)

و پیوندهای آب به لژیونلوز(legionellosis) و سیستم های توزیع. دو سیستم اخیر،

لژیونلا و سیستم های توزیع ، بیشترین خطرات بهداشت عمومی را در رابطه با

آب آشامیدنی ایجاد کرده اند و بالاترین اولویت ها را برای مدیریت ، سرمایه گذاری ها ، و پیشرفت های بهداشتی و ایمنی تضمین می کنند.

پیشنهاد قانون سرب و مس (LCR)

سازمان حفاظت محیط زیست (EPA) اصلاحات پیشنهادی LCR را در 11/11/2019 منتشر کرد. پیشنهاد اصلی در سال 1991 منتشر شد. این با همه آیین نامه های قبلی متفاوت بود. حداکثر سطح آلاینده (MCL) به دلیل خاستگاه بی نظیر سرب در آب آشامیدنی  امکان پذیر نیست ، که این از اثر خوردگی سطوح فلزی است که آب در مسیر شیر آب با آن تماس گرفته و بنابراین تغییرپذیری شرایط و اثرات آن تقریباً در هر خانه و ساختمانی دیده می شود. خطوط خدماتی سربی (LSL) ، لوله آهن های قدیمی گالوانیزه در اقامتگاه های قدیمی ، شیر آب های برنجی سربی و شاید لحیم های سرب قدیمی (قبل از 1986) از این منابع هستند.  LCR اقدامات اصلاحی به منظور تعیین اینكه آیا برای آب مورد نیاز تأمین شده خدماتی برای كاهش خوردگی و انتشار سرب بر روی آن صورت گرفته و تنظیم شده است، انجام شد. این تعیین با استفاده از یک نمونه که در بدترین حالت از نمونه 1 لیتری پس از یه مدت زمان  کافی حالت ایستایی، فراهم شده است. سایت های مانیتورینگ مورد نیاز بود تا به سمت مکان هایی که بدترین حالت ، مانند حضور احتمالی LSL ها دارند را وزن کنند. انطباق برای شروع با کنترل خوردگی مشخص شد ، که در صورت عدم کفایت ، به برنامه جایگزینی LSL نیاز دارد. حالت دوم فقط یک قطعه جزئی است ، زیرا لوله گالوانیزه قدیمی در ساختمان های قدیمی منبع مهم دیگری است. مطالعه ای در مورد ردیابی میزان بالای سرب در واشنگتن ، D.C ، ارتباط بسیار زیادی بامیزان آهن بالا را نشان داد ، و این با لوله کشی قدیمی گالوانیزه در ساختمان مطابقت داشت. ردیابی سرب در پوشش های اکسید آهن که ایجاد می شود ، جمع می شود. بنابراین ، تأکید بر کنترل کافی خوردگی ضروری است تا بتواند رسوبات اکسید آهن داخلی را به حالت تعلیق درآورند. در واشنگتن و دیگر مناطق از افزودن فسفات به عنوان روشی بسیار مؤثر برای کاهش قابل توجه انتشار سرب با موفقیت استفاده کرده اند.

LCR  در جاهایی که اجرا شده موفقیت آمیز بوده است. متأسفانه ، همیشه در بعضی از ایالت ها و سیستم های آبی دیگر چنین نبوده است.  Flint، MI یک نمونه اصلی است که در LCR  به مرحله اجرا در نیامده است و علاوه بر این ، تنظیم کننده ایالتی به تهیه کننده آب اجازه داده است تا بدون اقدامات معمول ، تغییرات چشمگیری در منبع آب و تصفیه آب ایجاد کند تا پیامدهای شرایط انتخابی را قبل از اجرا ارزیابی کند. خوشبختانه ، گرچه سرب در بعضی از خانه ها افزایش یافته است ، اما در درصد کمی از کودکان فقط افزایش موقت سرب در خون رخ داده است. این امر احتمالاً به دلیلعدم توجه و مصرف آب غیر بهداشتی بوده زیرا آب به طرز واضحی با تغییر رنگ و طعم به دلیل داشتن ذرات معلق و رسوبات آلوده شده، همراه است. با این حال ، به احتمال زیاد پیامد بهداشتی منفی بسیاری از موارد لژیونلوز و حداقل 12 مرگ در اثر استنشاق آئروسلهای آلوده به میکروبهای آب احتمالاً هنگام دوش گرفتن است.

اگر مطابق با LCR عمل می کردند ، مشکل اصلی در Flint وجود نخواهد داشت. بنابراین ، مسئله اساسی که باید برطرف شود ، بهترین روش برای ایجاب دولتها برای اجرای و دستیابی به انطباق جهانی با LCR است ، نه ایجاد الزامات نظارتی اضافی ، بالقوه و  گیج کننده. LCR جدید پیشنهادی به قدری پیچیده است که موانع بیشتری را برای پیروی ازبرای  جهان و همچنین فراهم آوردن آن شرایطی به وجود می آورد که بسیاری از آنها به ویژه تامین کننده آب با مشکلات جدی روبرو خواهند شد ، چه رسد به اینکه آن را رعایت کنیم.

به طور کلی ، بیش از 95 درصد کاهش (از حدود ug / dL 16 به میزان خیلی کمتر از  ug / dL1) از میزان متوسط ​سرب ​خون کودکان در ایالات متحده از زمان مطالعه NHANES در سال های 1976-1980 قبل از حذف بنزین سرب دار وجود دارد. به نظر می رسد که رنگ سرب قدیمی به دلیل باقی ماندن مقادیر زیاد است. “کاهش سرب یک  موفقیت ملی است” (Cotruvo ، JA (2019). JAWWA آوریل ، 111: 4 ، 73-75 ، 2019) چندین توصیف را با هدف ساده سازی LCR موجود ضمن تسهیل الزامات نظارت ، توصیف می کند که اجرای آن دشوار است. به شکل فعلی آنها شاید یک رویکرد خوب برای تسهیل حذف خطوط خدمات سرب ، قانونی باشد که شامل خدمات سرب و کاهش لوله گالوانیزه به عنوان بخشی از شرایط معاملات املاک و مستغلات ، مانند رادون و کاهش رنگ سرب است که اغلب مورد نیاز است. هزینه در قیمت فروش کم می شود و به طور موثر بین خریدار و فروشنده تقسیم می شود.

پرکلرات

سازمان حفاظت محیط زیست پیشنهادی را برای تنظیم پرکلرات در تاریخ 26 ژوئن 1919 صادر کرد. پرکلرات در برخی فعالیتهای دفع فاضلاب صنعتی و کودهای موجود در آب می تواند وجود داشته باشد و با اکسیداسیون اشعه ماوراء بنفش خورشیدی، کلرید می توانئ پرکلرات را تولید کرد. مقادیر کمیاب در ضد عفونی کننده هیپوکلریت پیر وجود دارد. پرکلرات با سدیم سدیم یدید سدیم (NIS) که یدید را به تیروئید منتقل می کند ، پیوند می یابد ، بنابراین پرکلرات بیش از حد می تواند عملکرد تیروئید را در افرادی که به اندازه کافی یدید رژیم غذایی مصرف نمی کنند ، تغییر دهد. عملکرد ضعیف تیروئید می تواند اثرات نامطلوبی بر رشد عصبی نوزادان داشته باشد. EPA دارای یک مشاوره بهداشتی  ppb15 است ، که از بررسی یک پنل متخصص آکادمی ملی علوم قبلی است. برخی ایالت ها تصمیم گرفته اند از اهداف غلظت پایین تر استفاده کنند. دستورالعمل جدید سازمان بهداشت جهانی (WHO) 2017 در مورد پرکلرات ppb70 است. گزینه های پیشنهادی EPA ، از جمله عدم تنظیم ، برای بررسی و اظهار نظر معقول است. گزینه میانی پیشنهادی (ppb56) در همان بخش و کمی پایین تر از دستورالعمل WHO 2017 است ، بنابراین می توان در صورت تصمیم گیری در این دوره ، یک بررسی را منطقی دانست. تعداد کمی از منابع آب به این غلظت نزدیک می شوند. اما ، یک آیین نامه همچنین هزینه های نظارت را تحمیل می کند.

این که آیا یک مقررات ملی آب آشامیدنی پرکلرات با معیارهای قانون آب آشامیدنی سالم برای مقررات ملی مطابقت دارد ، برای بحث هنوز باز است. برخی از مطالعات به این نتیجه رسیده اند که تنظیم پرکلرات در آب آشامیدنی ، یک تست هزینه-فایده را برآورده نمی کند. بازرس کل EPA در سال 2010 گزارشی را منتشر كرد كه نشان می داد به جای تنظیم كننده آب آشامیدنی ، سودمندترین رویكرد بهداشت عمومی این است كه اطمینان حاصل كند كه همه زنان باردار مراقبت های دوران بارداری از جمله مكمل ید را دریافت كرده اند.

مواد Per- و Polyfluoroalkyl (PFAS)

در طول 60 سال گذشته بسیاری از ترکیبات پرفلوئور تولید و تجاری شده اند و آنها و بسیاری از فرآورده های فرعی وارد محیط زیست شده اند. اسید سولفونیک پرفلوئوروکتان (PFOS) و اسید پرفلوئوروکتانوئیک (PFOA) توجه ویژه ای را به خود جلب کرده اند. این ترکیبات پرفلوئور به دلیل خاصیت شیمیایی غیرمعمول ، مانند کفهای آتش نشانی و روکشهای پارچه ای که دارای آب دافع است ، از کاربردهای تجاری زیادی برخوردار است. آنها در غلظت های کم و درصد کمی از منابع آب زیرزمینی به ویژه در قسمت های در هر تریلیون ، و به ویژه با استفاده های قبلی از کف های آتش نشانی در فرودگاه ها و پایگاه های هوایی و برخی منابع نقطه صنعتی مرتبط هستند. مشکل این است که آنها پایدار بوده و در معرض تجزیه شیمیایی مهم یا تجزیه بیولوژیکی قابل توجهی در محیط زیست نیستند ، بنابراین پس از حضور آنها سالها ناپدید نمی شوند. از سال 2006 تاکنون ، PFOS و PFOA در آمریكا به پایان رسیده اند. تشخیص خون در جمعیت از زمان ابتلا به 100 درصد تقریباً كاهش یافته است ، اما آلودگی آبهای زیرزمینی موجود پایدار است.

چالش این است که یک مبنای سمیولوژیکی منطقی برای میزان قابل قبول در آب آشامیدنی و همچنین برای مواجهه با منابع دیگر تعیین کنیم. در مورد این سطح قابل قبول اختلاف نظرهای قابل توجهی وجود دارد. EPA مشاوره بهداشتی 70 پوندی را برای ترکیب PFOS و PFOA منتشر کرده است. دستورالعمل های کانادا برای PFOS  600پوند و برای PFOA  200پوند است. کمیته خبره استرالیا با بررسی چندین مطالعه اپیدمیولوژیک شغلی در معرض خطر بالا نتیجه گرفت: “بیشتر مدارکی در رابطه با بیماری های انسانی از این تفاوت مشاهده شده (قرار گرفتن در معرض) آن وجود ندارد.

شکل 1 روند نزولی  سرب خون كودكان در Flint را طی حدود 11 سال نشان می دهد (2006-2016). توجه داشته باشید در دوره زمانی 2014-2016 که مشکل آب رخ داده است ، و همچنین سال 2008 و 2011.

گزارش هفتگی مرگ و میر (2015) (MMWR) وعوارض CDC نشان می دهد که بیماری لژیونرهای مرتبط با آب در حال حاضر مهمترین بیماری ناشی از آب در ایالات متحده و احتمالاً در سایر کشورهای توسعه یافته است. بیست و چهار گزارش از 42 مورد گزارش شده شیوع آب آشامیدنی ایالات متحده توسط لژیونلا ایجاد شد ، که منجر به 130 مورد و 13 مرگ شد. به ویژه ، این تنها علت مرگ در میان شیوع گزارش شده توسط آب گزارش شده است. MMWR از دهه گذشته نشان می دهد که حدود 60 درصد از شیوع بیماری های ناشی از آب و همه مرگ و میر ناشی از لژیونلوز است. داده های منتشر نشده از سال 2015 تا 2017 در CDC  سیستم ملی گزارش شیوع گزارش (NORS) حاکی از 89 شیوع لژیونلوزیس مرتبط با آب آشامیدنی با 572 مورد و 58 مورد فوت است.

تعابیر موجود در مورد تنظیم آب آشامیدنی EPA در واقع به عنوان مانعی برای نصب ضد عفونی کننده های اضافی بیمارستان ها برای کاهش خطرات برای بیماران عمل می کند. آنها نیاز دارند كه در صورت وجود هرگونه تأسیساتی كه دارای بیش از 25 كاربر باشد ، تصفیه آب عمومی را كه وارد تأسیسات می شود به سیستم آب عمومی اضافه كنند. بنابراین ، تأسیساتی (به عنوان مثال ، ساختمان یا بیمارستان) که تصفیه آب را به سیستم آب عمومی اضافه می کند ، تبدیل به یک سیستم آب متوالی می شود. این نامگذاری مسئولیتهای اضافی ناآشنایی را اضافه می کند و می تواند بر تصمیمات در افزودن ضد عفونی کننده اضافی در سیستم های لوله کشی آنها تأثیر منفی بگذارد. کشورهای دیگر مانند کانادا ، انگلیس و استرالیا شرایط مشابهی ندارند. تراز مثبت سود-ریسک برای تعبیر مناسب تر واضح است. تفسیر متفاوت توسط سازمان حفاظت محیط زیست اقداماتی را تسهیل می کند که بلافاصله خطرات لژیونلوز را در آن امکانات کاهش می دهد. این امر می تواند با استفاده از واریانس و راهنمایی معافیت انجام شود و نیازی به تغییر نظارتی نخواهد بود. (نگاه کنید به: Cotruvo، JA. “تسهیل ضد عفونی کننده اضافی برای کنترل لژیونلا در سیستم های لوله کشی”. JAWWA. 106: 8 ، 74-83 ، اوت 2014.)

تخریب سیستم توزیع

سیستم های توزیع تقریباً به طور یکنواخت در حالت های مختلف بی نظمی قرار دارند. آب تصفیه شده با کیفیت خوب که از کارخانه آب خارج می شود ، از طریق لوله های توزیع پیری ، غالباً پوشیده از سل و بیوفیلم ها ، منتقل می شود و باعث کاهش کیفیت آب می شود. تخمین زده شده است که حدود 500000 شکست اصلی آب هر ساله در ایالات متحده رخ می دهد نه تنها این موارد نیاز به تعمیرات اضطراری و ریزش آب غیرقابل مصرف دارد ، بلکه این امکان را می دهد که مجدداً آلوده و میزان آب توزیع شده به مانند لژیونلا و سایر میکروارگانیسم های بیماری زا انجام شود. فوتوميكروگراف زير شرايط غير معمول داخلي بسياري از لوله هاي توزيع از جمله گرفتگي و حتي باكتري هاي ميله اي را نشان مي دهد.

سیستم های توزیع احتمالاً عمده سرمایه گذاری مالی در سیستم های آب و بزرگترین آسیب پذیری برای تخریب کیفیت آب پس از تصفیه را تشکیل می دهند. شکل 2 ، در بالا ،

نشان دهنده شیوع بیماری ناشی از توزیع در مقابل

شیوع های مربوط به منبع است که به خوبی با تصفیه

و ضد عفونی کنترل می شوند. بسیاری از سیستم های

دارای لوله های لوله کشی بیش از 100 سال در حال

حاضر در حال استفاده هستند و بسیاری از تأمین کنندگان

آب به دلیل هزینه ، برنامه های تهاجمی برای تشخیص

نشت و ارتقاء منطقی درست و سریع ندارند. تأمین کنندگان

آب برای کاهش و احیای سیستم های توزیع خود نیاز به

اختصاص بودجه اختصاصی برای کاهش احتمال وقوع شکست دارند.

(نگاه کنید به: “آب آشامیدنی و بهداشت عمومی در دوره ای از زیرساخت های توزیع پیری”. مارتین جی آلن ، نیل گریگ ، رابرت کلارک ، جوزف کوتروو. مدیریت و سیاست های عمومی. اکتبر ، 2018.)

نتیجه

این خلاصه اطلاعات ، اطلاعات و پیشنهادات واقعی را در مورد پنج مورد مهم فعلی در مدیریت آب آشامیدنی ارائه می دهد. آلودگی و تعمیر سیستم توزیع لژیونلا و جایگزینی و تعمیر سیستم توزیع مهمترین چالش ها برای حفظ آب آشامیدنی سالم در ایالات متحده است. رفع این دو مشکل باید بالاترین اولویت برای ادامه مراقبت های بهداشتی توسط تأمین کنندگان آب و برنامه های آب آشامیدنی ایالتی و فدرال باشد.

جو کوتروو مدیر بخش آب آشامیدنی ایالات متحده پس از تصویب قانون آب آشامیدنی ایمن بود. وی عضو گروه سازمان بهداشت جهانی است که مجموعه ای از دستورالعمل های WHO را برای کیفیت آب آشامیدنی تهیه می کند ، و رئیس جوزف کوتروو و همکارانش LLC ، مشاوران آب ، محیط زیست و بهداشت عمومی ، واشنگتن ، D.C است.